بر اساس تجربیاتی که داشتم من یک عکاس به دنیا آمدم.

ولی چند سال طول کشید که به یک عکاس حرفه ای تبدیل شوم. از سال 79 تا 82 در هنرستان در رشته نقاشی مشغول تحصیل شدم، پس از پایان دوره متوسطه برای ورود به دانشگاه آماده شدم. به خاطر علاقه ام به حجم و فیگور انسان، رشته مجسمه سازی را انتخاب کردم و در دانشگاه هنر تهران مشغول تحصیل شدم. از هنرستان، طراحی درست بدن انسان و رنگ را با خودم آوردم و با مجسمه هایم ترکیب کردم. سال 1389 پایان نامه ام را با موضوع نگاره عکاسانه ارائه دادم. همزمان با تحصیل در دانشگاه در سال 84 اقدام به تاسیس استودیوی شخصی همراه دو خواهرم که یکی در رشته طراحی صحنه تئاتر و دیگری در رشته گرافیک بود، کردم. یک اقدام جالب و سرخوشانه که سرنوشت سالهای آینده ما را رقم زد. رشته های هنر از هم جدایی ندارند، میتوان در هر رشته ای زبان و راه خود را کشف کرد. وقتی از صبح تا عصر در کارگاه بزرگ با نور روز مشغول کار بودم هر ثانیه تغییر نور را روی حجم کارم میدیدم و تاثیری که نور روی کار می گذاشت. جذاب و عجیب بود! همین تجربیات را در عکاسی استفاده کردم و نتیجه فوق العاده بود. طراحی و نور عکاسی را به من آموخت. عکاسی کردن را از دوستان و اطرافیان شروع کردم تا اینکه رفته رفته به تعداد کسانی که دوستدار کار ما بودند اضافه شد تا امروز که از هزاران زوج در بهترین روز زندگیشان عکاسی کرده ام و همراهشان بوده ام.